San Andrés de Teixido ( lenda)
“quen vai de morto o que non foi de vivo”
Un día San Andres queixose ao Noso Señor porque ao seu santuario non ían
peregrinos e á tumba de Santiago sí, e el tamen facía milacres. O Señor díxolle
que polo menos unha vez na vida todo mundo tiña que ir, se non ía de vivo,
tería que ir de morto. Por iso a xente non mata os animaliños que atopan polo
santuario, xa que a lenda di que son as almas dos que non foron en vida.
Coa miga do pan se fan San Andresiños, figuras propias da romería :
a man: protexe o amor;
o peixe : o traballo;
a
barca: os viaxes, os negocios, a casa;
O santo: protexe a saude;
o pensamento: os estudios
Deixovos una foto da miña pulseira para que a podades ver!
A miña nai contame que de pequeña ela tiña que ir coa sua tia que no era
moi relixiosa e non sai moito da casa pero sempre ia a San Andrés . O medo é libre! Eu fun e
gustoume moito e sobretodo a pulseiriña que conservo aun hoxe en dia e espero
que me de sorte! Animaros e ir!!!!
 |
No hay comentarios:
Publicar un comentario