Para comenzar cando eu nacin dicianme que non era filla dos meus pais xa que era unha nena moi morena , por non decir negra, e habia outra nena que habia nacido o mesmo dia que eu trigueña, dician que non era filla dos meus pais xa que eles dos eran rubios, miña nai tiña uns ollos azules e era rubia e meu pai igual pero con ollos verde.
Meus pais contanme que de pequena as señoras lle dician que me parecia aos meus tios e que nada a eles, co paso do tempo a opinion cambiou e agora din que me parezco a meu pai totalmente, o seu caracter, os seus rasgo faciales, pero a estatura non senon que iso e de miña nai polo que son un pouco pequena pero gustame igual.
Recordo que de pequena miña nai traballaba e meu pai tamen pero polas tardes non polo que sempre me levaba por sitios, sempre iamos a un baixo que era do meu avo recordo que era pequeno e que estaba en Caranza, ese baixo o meu avo paterno o utilizaba para facer zapatos xa que aparte de traballar en Bazan tamen traballaba de zapateiro, recordo que cando iba collia zacos de madera e lle pregunta a meu pai que era iso e me dicia que era o que meu avo utilizaba para facer os zapatos, tamen recordome que unha vez me descalcei e puxenme uns zancos antigos e ia camiñando como calquera nena hasta que zoupeime como era dito!
Din que o caracter que como xa dixen é o do meu pai el o heredou do meu avo polo que teño un rasgo de el, da miña avoa paterna dinme que teño a sonrisa que e a mañeira de axudar ao demais xa que ela era unha persona que se che podia axudar o facia e senon buscaba a maneira posible para facelo, recordo que meu pai me levaba a casa da miña avoa que cando ia me facia sempre unha francesa e eu choraba porque a min non me gustaba a francesa senon a tortilla, pero en realidade me encantaba ir a vela xa que recordo que tiña unha casa moi grande, agora o penso e digo como non a iba a ter se eran cinco fillos mais os meus avos,
Cando ia a casa da miña avoa ia abrindo todas as habitacions para ver todas as cousas que habia dos meus tios, eu realmente era moi pequena xa que a miña avoa morreu cando eu tiña 5 anos polo que teño so pequenos recordos que se me quedaron na miña mente, ela sempre estaba no salon sentado no seu sofa calcetando e coa tele posta nalgunha novela que via ou senon coa maquina de coser que tiña na mesa do salon, realmente hoxe en dia a echo de menos e acordome moito de ela posto que foi a unica que coñecin.
Dos meus avos maternos non podo dicir nada, xa que non os coñecin a miña nai non lle gusta moito falar de ela, pero si que de pequena os domingos me levaban a casa dos irmans da miña avoa, os que criaron a miña nai e me o pasaba genial, me quedaba a comer ali sempre me facian sopa xa que a Mariluz que era a irman da miña avoa lle quedaba moi rica, e ao rematar sempre 4 petisuis e dicianme que asi iba a crecer pero en realidade non.
Mariluz ao rematar a de comer fregaba a cociña e eu con ela xa que me gustaba o que mais me gustaba era limpar a vitroceramica e para facelo tiña que poñerme encima de unha banqueta xa que non lle chegaba o que mais me gustab de iso era que ao echar o producto facia debuxos nela e despois coa axuada de ela lle dabamos con a rraspeta xa que eu era pequena e me podia cortar,ao facer iso Mariluz a vez me enseñaba cancions e as cantabamos con ela aprendin moitas cancions e riame moito.
Do seu fillo acordome que me enseñaba a xogar coa videoconsola ata un dia tropecei con ela e sen querer lle estropei o xogo que tiña, (enfadouse moito conmigo), do marido de Mariluz Alfonso me acordo que iba con el a facer a compra a alcampo sempre e me compraba bollitos de leche sempre xa que eran os que mais me gustaban e algunhas veces tiña que comprar dous xa que un case me o comia polo camiño, algunhas veces me levaba a darlle de comer alguns gatiños xa que donde el deixaba o coche habia tres ou catro gatos e daballe o que tiña sempre.
Podo dicir que de cada un teño pezas dentro de min, recordos,cousas que en si non vou a olvidar e que grazas a todos eles fixeron que tivera unha infancia moi bonita e seo vou agradecer toda a vida, o unico que pregunto sera a quen saldra o meu fillo? sexa como sexa e a quen se parezca de todas as persoas me perteñecen a miña familia se que vai a ser unha persoa moi boa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario