A vida da miña avoa materna!

Hoxe vou a contar unha historia que para min é un pouco triste xa que se refire a morte de un familiar, concretamente a miña avoa materna, se que non é un bonito tema xa que a ninguen lle gustaria falar da morte de algun familiar pero son os poucos recordos que teño dos meus familiares xa que non vive ningun.

Vou a empezar dicindo que a miña avoa Manuela martinez segun me dixeron era unha muller moi fermosa tiña un pelo precioso e con uns ollos que chamaban a atencion asi foi que os homes estaban detras de ela sempre pero a ela so lle gustaba un ao cal non penso mencionar xa que para min non ten nome o que lle fixo a miña avoa.

Ela estivo con este home o cal me dixeron os seus irmans que seguen vivos e mais a miña nai que o que facia era pegarlle a miña avoa estando aun asi embarazada da miña nai, miña avoa non podia dicir nada porque naquela epoca españa non iba a facer nada e se o facia era para dicir que a muller se o merecia e por algo seria que o home lle pegara,dame vergonza a españa de aquela epoca, pero como iba dicindo cando miña avoa estaba embarazada da miña nai o home este desapareceu se foi e formou otra familia con outra muller e outro fillos, deixando a miña avoa soa con a nena.

Miña avoa empezou a coñecer a un home o cal si quero dicir o seu nome Jose Beceiro o cal lle deu o seu apelido aunque non fora filla de el a miña nai polo que para min ese sera o meu avo quera ou non quera deus, este home se supon que lle trataba ven a miña nai e mais a miña avoa pero non o sei moi ben xa que ocorreu un suceso,,,

O que os vou a contar ahora é algo que eu fai catro tres anos que o sei xa que estiven desde pequena engañada polos meus pais cada vez que intentaba saber da miña avoa materna, a min de pequena dicianme que a miña avoa materna Manuela morrera cando deu a luz a miña nai eu de pequena me o creia totalmente xa que era normal que naquela epoca as mulleres morreran ao dar a luz aos seus fillos o que houbera algunha complicacion no parto e que a miña avoa non poidera soportar e por iso morrera.

Hoxe en dia me o pregunto que porque non dicirme a verdade desde un primer momento pero supongo que ao ser pequena e dicirlle iso a una nena como era eu non era o mais normal e por iso quero pensar que fixeron o mellor para min, pero o que eu non entendia e que cando eu ia aos albums de fotos via o carnet da miña nai e mais un trozo de periodico na cal contaba o suceso que agora os vou a contar enton ao velo e sobretodo ao leelo vin que a miña avoa non habia morto de a mañeira que me habian dito.

Esa noticia que hoxe en dia non teño e non encontro dicia que a miña avoa estaba traballando na terra cando de pronto viu o escucho unha serpente enton empezou a correr para que non lle picara coa mala sorte que caeu nun oco grande que habia ali de terra profundo facendo que morrera, pero o que me contou a miña nai e que non se sabe se foi unha serpente o se realmente foi o seu marido Jose Beceiro o cal a matara xa que dician que tamen a pegaba polo que non se sabe moi ben o que pasou.

Se que esta historia podevos parece unha historia bastante triste a min me o parece xa que a miña avoa non morreu de forma natural facendo que a sua unica neta non a poudera coñercer e disfruter de o que alguns dos meus compañeiros poden facer hoxe en dia que é estar con eles, tamén penso na miña nai que non tivo unha boa infancia xa que ao morrer a sua nai tivo que irse cos seus tios e vivir con eles ata alcanzar a maioria de idade.

Penso en ela como o pasaria na sua infancia, adolescencia, os amorios, o seu casamento co meu pai que seguro que para ela a figura materna foi algo que lle faltou e ainda lle falta hoxe en dia na sua vida, ela non quere falar moito de ela hoxe en dia o entendo xa que e un dolor moi grande para ela, por iso quero dedicarlle esta entrada a miña nai e a miña avoa para que este donde este a miña avoa permanezca con ela e a cuide.

Agora os vou a deixar unha fotos da vida da miña avoa que rescatei dun album que temos na casa e para que veades a vida de ela!